Styl ogrodów | Angielski - (XVII i XVIII w.)

Ogród w stylu angielskim posiada takie cechy jak swoboda, asymetria w układzie ścieżek, rabat czy obiektów malej architektury, bujność roślinności i ich swobodność. Jest to ogród sprawiający wrażenie naturalnego krajobrazu.
Elementem centralnym jest duży nieregularny trawnik, który otoczony jest często rabatami bylinowymi, ziołami lub różami. Rośliny mają układ piętrowy, ich kolorystyka kontrastuje z równo przystrzyżonym trawnikiem. Jednak można tutaj znaleźć elementy regularne takie jak, strzyżone żywopłoty, kule bukszpanowe, postacie zwierzęce wycięte w cisach. Często możemy spotkać ogrody ziołowe i warzywne ograniczone żywopłotem. Należy zwrócić uwagę również na to, że ogród angielski idealnie wpisuje się w otaczający krajobraz, dlatego jego ostateczny kształt zależy od tego na jakim terenie jest zakładany. Granice między ogrodem a otoczeniem zacierają się.
Jeśli chodzi o materiały, które wykorzystuje się w ogrodzie to jest nim kamień i cegła. W ogrodzie angielskim znajdziemy również romantyczne elementy, nie odznaczające się na pierwszym planie - m.in. ławeczka przy starym drzewie, ukryta w bujnej roślinności rzeźba czy kamienny murek porośnięty pnączem. Styl angielski odrzuca regularność nawiązując do sąsiadującego obszaru. Angielski ogród ma naśladować krajobraz, a więc nacisk kładziony jest na malowniczość i swobodę.

Główni twórcy: W. Kent, L. Brown, W. Chambers.

Interesuje Cię ogród w innym stylu? - Kliknij w obrazek poniżej